Ονομάζουμε συνήθως “νεκρή” την περίοδο που απαγορεύεται η θήρα, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς έτσι για τον κυνηγό-κυνόφιλο. Γι’αυτόν είναι η περίοδος που στη διάρκειά της θα φροντίσει ιδιαίτερα τον σύντροφό του στο κυνήγι.
Περισσότερο δόκιμος όρος γι’αυτή τη περίοδο θα ήταν να μιλάμε για μια ανάπαυλα, όπου οι ιδιαίτερες καλοκαιρινές συνθήκες, απαιτούν συνεχή φροντίδα, αλλά και συχνή εξάσκηση των κυνηγετικών σκυλιών. Ακολουθώντας ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα στις συνθήκες διαμονής του σκύλου μας, στην διατροφή και στην καθημερινή του υγιεινή, στην συχνή άσκηση και εκπαίδευση, τον προετοιμάζουμε ώστε να είναι σε πλήρη φόρμα την επόμενη κυνηγετική περίοδο. Στην περίοδο αυτή επίσης, θα προσπαθήσουμε πάντα με πρόγραμμα, να “διορθώσουμε” όσα μικροελαττώματα έχουμε επισημάνει στην εργασία του σκύλου μας στο κυνήγι, μια και δεν μας “πιέζει” η πραγματικότητα της κυνηγετικής εξόδου. Ακόμα είναι μια σπουδαία ευκαιρία γι’αυτούς που απέκτησαν πρόσφατα νεαρό σκύλο, να δημιουργήσουν τους δεσμούς φιλίας και εμπιστοσύνης με τον σκύλο τους και να εφαρμόσουν απρόσκοπτα με επιμονή και υπομονή όλο το πρόγραμμα της βασικής εκπαίδευσης. Ας πάρουμε όμως τα θέματα με την σειρά.
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ
Όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να κατασκευάσουν ένα σωστό χώρο διαμονής για τα σκυλιά, τώρα είναι η ευκαιρία να το πράξουν. Οι βασικοί κανόνες που πρέπει να τηρηθούν, οι οποίοι βέβαια εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την “ελευθερία” χώρου που διαθέτουμε, είναι γνωστοί. Μόνωση για τις χαμηλές και υψηλές θερμοκρασίες, άνεση χώρου ανάλογα με το μέγεθος και τον αριθμό των σκυλιών, ευκολία στον συχνό καθαρισμό και υλικά κατασκευής που δεν θα κάνουν προβληματική τη διαμονή του, όπως, μεταλλικές κατασκευές που δεν είναι μονωτές, πλήρης τσιμεντόστρωση του δαπέδου η οποία θα του δημιουργήσει αντιαισθητικές και ανθυγιεινές ουλές κλπ. Αν υπάρχει η δυνατότητα, θα προχωρήσουμε στη κατασκευή περίφραξης του ξύλινου σπιτιού του, ώστε να κινείται ελεύθερα. Το μόνιμο δέσιμο είναι πάντα ανεπιθύμητο, προκαλεί άγχος και νευρικότητα, πληγές και ενδεχόμενη βαρειά βλάβη από άσχημο μπλέξιμο. Ιδιαίτερα όμως για το καλοκαίρι, είναι απαραίτητη η παροχή πρόσθετης προστασίας από την ηλιακή ακτινοβολία και άφθονου καθαρού νερού. Τα σκυλιά είναι πολύ ευαίσθητα στις υψηλές θερμοκρασίες και ελοχεύει ο κίνδυνος της θερμοπληξίας, ακόμα και τις ημέρες που δεν επικρατούν συνθήκες καύσωνα, εάν ο χώρος του σπιτιού του δεν σκιάζεται επιμελώς για τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
Η ΥΓΙΕΙΝΗ ΤΟΥ
Η καθημερινή φροντίδα για καλό καθάρισμα του σπιτιού και του χώρου του είναι επιβεβλημένη! Τακτικός ψεκασμός όλου του χώρου με τα κατάλληλα εντομοκτόνα, τα οποία απαραιτήτως πρέπει να προμηθευόμαστε από κτηνίατρο και οχι φυτοφάρμακα ή εντομοκτόνα που χρησιμοποιούμε στο σπίτι! Αυτά είναι τοξικά για τα σκυλιά και σύντομα θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα από την προσθετική τους δράση στα σκυλιά και μάλιστα πρόβλημα που θα το έχουμε δημιουργήσει εμείς με την απερισκεψία μας.
Αν υπάρχει μεταλλική περίφραξη του χώρου, θα την “προστατεύσουμε” επιπλέον με ένα πλαστικό ειδικό για κουνούπια, τουλάχιστον από τον Ιούνιο έως τέλος Οκτωβρίου. Εάν δεν έχουμε αυτή τη δυνατότητα της περίφραξης, καθημερινά θα τοποθετούμε δίπλα στο σπίτι του, ειδικά εντομοαπωθητικά. Γι’αυτό καλό θα ήταν να υπάρχει κάποια ηλ/κή μπρίζα κοντά. Η επιμέλεια στην τήρηση των παραπάνω, ίσως σώσει το σκυλί μας από την καταραμένη προσβολή της Λεϊσμάνειας (Καλα-Αζαρ).
Μετά από κάθε έξοδο για εκπαίδευση, επιμελής έλεγχος σε όλο το σώμα και ιδιαίτερα στα αυτιά του και ανάμεσα στα δάκτυλα, για αγκάθια, άγανα ή στάχυα που θα του δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα αν αφεθούν εκεί έστω και για λίγες ημέρες. Δεν απορροφώνται από τον οργανισμό, δεν αποσυντίθενται και εισχωρούν όλο και βαθύτερα με τις κινήσεις. Εάν παρατηρήσουμε το σκυλί μας να τινάζει τ’αυτιά του συχνά ή να κρατάει ανασηκωμένο κάποιο άκρο, άμεση πρέπει να είναι η επίσκεψη στον κτηνίατρο. Ο κίνδυνος πλήρους ρήξης του τυμπάνου στο αυτί ή η εκτεταμένη εισδοχή ανάμεσα στα δάκτυλα είναι μεγάλος. Ένα καλό βούρτσισμα επίσης του τριχώματος στα μακρύτριχα, ανανεώνει το τρίχωμα και το ελευθερώνει από διάφορα ξένα σώματα. Τα συχνά μπάνια με ειδικά σαμπουάν πρέπει να αποφεύγονται. Μια φορά τον μήνα είναι αρκετή. Στο τρίχωμα των σκυλιών υπάρχουν προβιταμίνες οι οποίες “μετατρέπονται” σε βιταμίνες με την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας και ο σκύλος τις προσλαμβάνει με το γλύψιμο του τριχώματος. Το συχνό πλύσιμο άρα τις απομακρύνει. Πάντως μετά από θαλάσσια μπάνια, καλό θα είναι να τον ξεπλένουμε με γλυκό νερό.
Συχνή πρέπει να είναι και η αποπαρασιτική αγωγή με τα ειδικά χάπια που θα μας προμηθεύσει ο κτηνίατρος για σκουλήκια και άλλα ενδοεντερικά παράσιτα, καθώς και ο τακτικός έλεγχος του μήκους των νυχιών που αναπτύσσονται πιο γρήγορα αυτή την περίοδο λόγω και της “αναγκαστικής” αποχής από πολύωρες βόλτες στο βουνό.
Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ
Η ελάττωση της κατανάλωσης ενέργειας από τον σκύλο μας με το κλείσιμο της κυνηγετικής περιόδου, συνεπάγεται με ελάττωση της τροφής του, τόσο σε ποσότητα όσο και σε περιεκτικότητα σε πρωτεϊνες. Μια καλή και ισορροπημένη καλοκαιρινή δίαιτα, ανάλογα με την συχνότητα της άσκησης, πρέπει να διατηρεί το σκυλί μας σε φόρμα, αλλά να μην του δώσει περίσσια κιλά. Η “σωστή” εικόνα ενός σκυλιού με άριστη αναλογία στην άσκηση και στη λήψη τροφής, είναι ένα σκυλί που το λίπος του επικαλύπτει τα κόκκαλα των πλευρών του (μόλις διακρίνονται), δεν είναι εμφανής η ραχοκοκκαλιά του και φυσικά δεν κρέμονται περίσσια λίπη στην κοιλιά και στο στήθος του.
Όσοι δίνουν ακόμα “μαγειρεμένη” τροφή, πρέπει να μειώσουν τα λίπη και τα κρεατικά με τις πολλές θερμίδες. Κοτόπουλο (μόνο το κρέας) με λίγο καλομαγειρεμένο ρύζι ή μακαρόνια και με την πρόσμιξή τους με λίγα λαχανικά, είναι αρκετά.
Όσοι δίνουν σαν καθημερινή τροφή τις ξηρές τροφές, υπάρχουν αρκετές μάρκες με τροφές “συντήρησης” που δεν περιέχουν περισσότερες από 22-23% πρωτεϊνες. Οι δόσεις και η ποσότητα καθορίζονται βέβαια ανάλογα με το βάρος, την ηλικία και τις ώρες άσκησης των σκυλιών. Όσο μεγαλύτερης ηλικίας είναι τα σκυλιά, τόσο λιγότερες πρωτεϊνες πρέπει να καταναλώνουν, ώστε να μην επιβαρύνεται η λειτουργία των νεφρών. Επίσης το σταθερό ωράριο της διατροφής βοηθάει το σκυλί να χωνεύει ευκολότερα. Οι τροφές – οποιαδήποτης μορφής- δεν πρέπει να παραμένουν για πολύ ώρα στο σπίτι του σκύλου. Τα υπολείματα των τροφών πρέπει να απομακρύνονται άμεσα για να αποφεύγουμε τις αλοιώσεις από την αυξημένη θερμοκρασία, αλλά και από τα έντομα που μαζεύονται σ’αυτές. Το να αφήνουμε το πιάτο στο σκύλο μας γεμάτο φαγητό και να πηγαίνουμε την επόμενη μέρα να το πάρουμε, είναι μια απερίσκεπτη και επικίνδυνη για την υγεία του σκύλου μας πρακτική και ασφαλώς δεν συνάδει με το κυνοφιλικό πνεύμα των κυνηγών. Το πιάτο πρέπει να πλένεται καθημερινά, όπως ακριβώς και το πιάτο που τρώμε εμείς!
Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΟΣΚΥΛΩΝ
Η ανάπαυλα της “νεκρής” περιόδου όπου τα σκυλιά αλλά και εμείς, μένουμε μακριά από την άσκηση με το κυνήγι, είναι μια αρκετά μεγάλη περίοδος. Η “αποχή” λοιπόν αυτή από την γυμναστική, η οποία είναι μεγαλύτερη ακόμα για τους ιχνηλάτες σκύλους, αναγκαστικά θα ατονίσει τους μυς των σκυλιών και θα έχουν μειωμένη απόδοση, τουλάχιστον στην αρχή της νέας περιόδου. Υπάρχουν και άλλα βέβαια σοβαρότερα από την μειωμένη απόδοση προβλήματα υγείας, σε κάποιο σκυλί – και σε μας – που παρέμεινε σε αδράνεια όλους αυτούς τους μήνες. Ενώ εμείς όμως έχουμε την λογική να αποφασίζουμε έγκαιρα πότε θα κάνουμε οικονομία δυνάμεων στο κυνήγι, ο σκύλος παρασυρμένος από το κυνηγετικό πάθος δεν θα σταματήσει και θα τρέχει έως ότου δεν θα μπορεί άλλο! Απροπόνητο σκυλί που θα “ριχτεί” στην επίπονη κυνηγετική δραστηριότητα, ιδιαίτερα τους πρώτους μήνες που οι θερμοκρασίες είναι ακόμα πολύ υψηλές, είναι εν δυνάμει ένας “ασθενής” σκύλος. Πάντα θα ελοχεύει ο κίνδυνος της καρδιακής δυσλειτουργίας, της αιμμοραγίας στα ούρα από την δυσλειτουργία των νεφρών, της εύκολης θερμοπληξίας και βέβαια των συχνών επώδυνων τραυματισμών των πελμάτων, τα οποία “έχασαν” την επίσκληρη επιφάνειά τους κατά τους μήνες της αποχής. Όλα αυτά θα τα αποφύγουμε, εάν εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα ελαφράς εκγύμνασης τους πρώτους μήνες της ανάπαυλας, η διάρκεια της οποίας θα αυξάνεται σταδιακά όσο πλησιάζουμε την ημερομηνία έναρξης της νέας περιόδου. Επιπροσθέτως όμως, κρατάμε έτσι τον σκύλο μας σε μια ανεκτή φόρμα, αποφεύγουμε το άγχος που του δημιουργεί η απραξία και τον κάνει νευρικό και ανυπάκουο, αλλά και εμείς έχουμε διατηρήσει κάποια από την σωματική ευεξία και ικανότητα που αποκτήσαμε την κυνηγετική περίοδο.
Σε όλη την Ελλάδα πλέον υπάρχουν ειδικές εκτάσεις που έχουν καθοριστεί για την εκγύμναση των κυνηγετικών σκυλιών την “νεκρή” περίοδο και με μια επίσκεψη στον Κυνηγετικό μας Σύλλογο θα ενημερωθούμε γι’αυτές και για τις ημερομηνίες που μπορούμε να γυμνάσουμε τα σκυλιά μας, αποφεύγοντας τις περιοχές στις οποίες αναπαραγάγονται θηράματα τουλάχιστον έως το τέλος Μαϊου. Πολλές από αυτές έχουν αποκτήσει, με την μέριμνα των Συλλόγων, αξιόλογους πληθυσμούς άγριων θηραμάτων και έτσι αργότερα θα δοθεί η ευκαιρία στον πεπειραμένο σκύλο μας να έχει επαφή μαζί τους, αλλά και σε μας να εκπαιδεύσουμε το νεαρό και άπειρό μας απόκτημα εύκολα.
Ακόμα πρέπει να θυμόμαστε οτι αυτή τη περίοδο τα διάφορα φίδια αλλά και τα φυτοφάρμακα είναι ένας εν δυνάμει μεγάλος κίνδυνος για τα σκυλιά και δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ το φαρμακείο μας, το οποίο θα ελέγχουμε σχολαστικά για την επάρκεια των αντιδότων και την ημερομηνία λήξης όλων των φαρμάκων. Το νερό που θα κουβαλάμε στην διάρκεια της εκγύμνασης πρέπει να είναι σε ανάλογη ποσότητα με τον χρόνο της εκγύμνασης και τις καιρικές συνθήκες της ημέρας. Ημέρες με άπνοια ή με υψηλές θερμοκρασίες, χρειαζόμαστε πολύ περισσότερο νερό και διαλέγουμε πολύ πρωϊνές ώρες ή αρκετά αργά το απόγευμα για την έξοδό μας.
Τέλος, επειδή την καλοκαιρινή περίοδο οι αγροτικές καλλιέργειες είναι στο μέγιστο της παραγωγής, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τον οφειλόμενο σεβασμό στον ιδρώτα των αγροτών-κτηνοτρόφων και στην μοναδική τους περιουσία. ΔΕΝ μπαίνουμε ποτέ, ούτε εμείς ούτε βέβαια ο σκύλος μας σε αμπέλια, σε κηπευτικά, δεν παραβιάζουμε φράκτες, είτε πρόκειται για κτήματα είτε για κτηνοτροφικές εκτάσεις. Οι άνθρωποι της υπαίθρου είναι οι σύμμαχοί μας και αυτοί που δίνουν τροφή και κάλυψη στα θηράματα με την καθημερινή τους δραστηριότητα. Σε οποιαδήποτε δε αθέλητη πρόκληση ζημιάς, όσο μικρή και αν είναι πρέπει να αναζητάμε τον ιδιοκτήτη για να τον αποζημιώσουμε, δείχνοντας έτσι την ανθρωπιά μας και τον σεβασμό στον κόπο του.